پيام
+
خواهرم با تو سخن مي گويم/
گوش کن با تو سخن مي گويم/
زندگي در نگهم گلزاري است/
و تو با قامت چون نيلوفر/
شاخه ي پر گل اين گلزاري/
من در اندام تو يک خرمن گل مي بينم/
گل گيسو، گل لبها، گل ِ لبخند شباب/
من به چشمان تو گل هاي فراوان ديدم/
گل عفت، گل صد رنگِ اميد/
گل فرداي سپيد/
مي خرامي و تو را مي نگرم/
چشم تو آينه ي روشن دنياي من است/
تو همان خُرد نهالي که چنين باليدي/
راحله-9
89/3/25
آسموني”•.¸فاطمه¸.•”
راست چون شاخه ي سرسبز و برومند شدي/
همچو غنچه درختي همه لبخند شدي/
ديده بگشاي و در انديشه ي گل چينان باش/
همه گلچين ِ گل امروزند/
همه هستي سوزند/
کس به فرداي گل باغ نمي انديشد/
آنکه گرد ِ همه گل ها به هوس مي چرخد/
بلبل عاشق نيست/
بلکه گلچين سيه کرداري است/
که سراسيمه دَوَد در پي گل هاي لطيف/
تا يکي لحظه به چنگ آرد و ريزد بر خاک/
دست او دشمن باغ است و نگاهش ناپاک/
آسموني”•.¸فاطمه¸.•”
تو گل شادابي /
به ره باد مرو/
غافل از باغ مشو/
اي گل صد پر من/
با تو در پرده سخن مي گويم/
گل چو پژمرده شود جاي ندارد در باغ/
گل پژمرده نخندد بر شاخ/
کس نگيرد زگل مُرده سراغ!/
خواهرم با تو سخن مي گويم/
عشق ديدار تو بر گردن من زنجيري است/
و تو چون قطعه ي الماس درشتي کميابي/
گردن آويز بر اين زنجيري/
تا نگهبان تو باشم ز حرامي در شب/
آسموني”•.¸فاطمه¸.•”
بر خود از رنج بپيچم همه روز/
ديده از خواب بپوشم همه شام/
خواهرم گوهر من، تو که تگ گوهر دنياي مني/
دل به لبخند حرامي مسپار/
دزد را دوست مخوان/
چشم امّيد بر ابليس مدار/
ديو خويان پليدي که سليمان رويند/
همه گوهر شکنند/
ديو، کي ارزش گوهر داند!/نه خردمند بُود
آنکه اهريمن را/
از سر جهل سليمان خواند/
آسموني”•.¸فاطمه¸.•”
خواهرم اي همه ي هستي من!/
تو چراغي تو چراغ همه شب هاي مني/
به ره باد مرو/
تو گلي، دسته گلي، صد رنگي/
پيش گلچين منشين/
تو يکي گوهر تابنده ي بي مانندي/
خويش را خوار نبين/
اي سراپا الماس/
از حرامي بهراس/
قيمت خود مشکن /
قدر خود را بشناس/
قدر خود را بشناس ...
دانيال*
نقطه بازيه؟!
دانيال*
پس نقطه بازي نيس!
آسموني”•.¸فاطمه¸.•”
:دي نه
دانيال*
تازه داشتم گرم ميكردم كه!!!
آسموني”•.¸فاطمه¸.•”
اخه داشتم براي خودم جا ميزدم :دي
آسموني”•.¸فاطمه¸.•”
...........