آدم بزرگا بعضي صفاتشون خوبه ، بعضي صفاتشون بد .
البته تناسب بد به خوبشون خيلي تضاد داره ، ولي اين اصلا تقصير اونا نيست ! دنياشون سر تا پا با بچه ها فرق داره ... اونا مسئوليت هاي زيادي دارن كه بچه ها حتي بهشون فكر نمي كنن .
و البته همين سئوليت ها هم گاهي كار دستشون مي دن و منبع اخلاقاي بدشون مي شن ! به هر حال ، بزرگ بودن يه خوبيايي داره ،كوچيك بودن يه خوبيايي ....
هنر اينه كه در عين بزرگ بودن ، كودك درونتو زنده نگه داري !
اينجوري نه حسرت اينكه چرا زودتر بزرگ نمي شي رو نمي خوري ، نه وقتي بزرگ شدي حسرت كاش هنوز كودك بودم !
براي نظرم راه طاقت فرسايي رو طي كردما !! باز نمي شد !
